Αναζητήστε γρήγορα εδώ!

Προσαρμοσμένη αναζήτηση

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Ελίζαμπεθ Τέιλορ: «Έκλεισαν» τα πιο όμορφα μάτια του κόσμου



- Νοσηλευόταν με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας
- Είχε ιστορικό προβλημάτων υγείας και το 2009 υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς
- Κλεοπάτρα, Βιρτζίνια Γουλφ, Μπλανς στο Λεωφορείο ο Πόθος και Λυσσασμένη Γάτα μερικοί από τους πιο χαρακτηριστικούς ρόλους της
- Είχε παντρευτεί 8 φορές δύο από τις οποίες με τον ίδιο άνδρα τον Ρίτσαρντ Μπάρτον





Μια από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης, μια από τις ομορφότερες γυναίκες του κόσμου, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ «έφυγε» για το μεγάλο ταξίδι.

Σε ηλικία 79 ετών, η σπουδαία κυρία της μεγάλης οθόνης άφησε την τελευταία της πνοή σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες. 

Το ABC ήταν το πρώτο μέσο που μετέδωσε την είδηση του θανάτου της Τέιλορ Το ABC ήταν το πρώτο μέσο που μετέδωσε την είδηση του θανάτου της Τέιλορ
Εδώ και πολύ καιρό αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα υγείας και το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν με συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας. Η Τέιλορ νοσηλευόταν εδώ και έξι εβδομάδες στο νοσοκομείο Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες καθώς υπέφερε από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, ανάφερε η ανακοίνωση της Σάλι Μόρισον.

"Η θρυλική ηθοποιός, η επιχειρηματίας, η γενναία ακτιβίστρια Ελίζαμπεθ Τέιλορ πέθανε σήμερα στο νοσοκομείο Cedars-Sinai του Λος Άντζελες. Κοντά της βρίσκονταν τα παιδιά της Μάικλ Ουάιλντινγκ, Κρίστοφερ Ουάιλιντγκ, Λίζα Τον και Μαρία Μπάρτον", πρόσθετε η ανακοίνωση επισημαίνοντας ότι η Τέιλορ άφησε πίσω της επίσης δέκα εγγόνια και τέσσερα δισέγγονα.

Η Ελίζαμπερ Τέιλορ βρισκόταν μπροστά από τα φώτα της δημοσιότητας από την ηλικία των 12 ετών. Και από τη στιγμή που οι προβολείς τη λάτρεψαν από την πρώτη στιγμή. 
"Θρύλο" της μεγάλης οθόνης τη χαρακτηρίζει το FoxNews"Θρύλο" της μεγάλης οθόνης τη χαρακτηρίζει το FoxNews
Έφτασε στο απόγειο της καριέρας της στις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Προτάθηκε για Όσκαρ τέσσερις συνεχόμενες φορές, από το 1958 έως το 1961. Δεν κατάφερε να κρατήσει στα χέρια της το χρυσό αγαλματίδιο στις τρεις πρώτες φορές για τις ερμηνείες της στο «Όσα δε σβήνει ο χρόνος», «Λυσσασμένη Γάτα» και «Ξαφνικά, πέρυσι το καλοκαίρι». Τα κατάφερε όμως το 1961 για το ρόλο της στο «Ζήσαμε την αμαρτία».

Το δεύτερο Όσκαρ της ήρθε το 1967 για το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», ένα από τα συνολικά 12 έργα στα οποία συμπρωταγωνίστησε με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον.

Στη πραγματική ζωή πάλευε με το υπερβολικό της βάρος και τον εθισμό της στα ναρκωτικά και την κατάθλιψη, ενώ παντρεύτηκε οκτώ φορές, δύο από τις οποίες με τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Μπάρτον. Ο κατάλογος των συζύγων περιλαμβάνει τους: Conrad Hilton νεώτερος, Michael Wilding, Μάικλ Τοντ, Έντι Φίσερ, τον Ρίτσαρντ Μπάρτον (δύο φορές), John Warner και Larry Fortensky. Χώρισε με όλους, εκτός από τον τρίτο σύζυγό της Μάικλ Τοντ, ο οποίος πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα Μάρτιο του 1958.

Η Τέιλορ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1932 και ήταν κόρη ενός εμπόρου έργων τέχνης και μίας ηθοποιού, ενώ ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία μόλις 10 ετών με την ταινία "Σιωπηλός κατήγορος" το 1943.

Και το CNN απέτισε το δικό του φόρο τιμήςΚαι το CNN απέτισε το δικό του φόρο τιμής

Για πολλά χρόνια ταλαιπωρούνταν από προβλήματα υγείας. Ξεκίνησαν με πόνους στην πλάτη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας National Velvet (Η αμαζόνα και ο αλήτης). Μια σπάνιας μορφής πνευμονία λίγο έλειψε να της στοιχίζει τη ζωή το 1961, ενώ εθίστηκε στο αλκοόλ και τα παυσίπονα.

Στη 10ετία του 1990 υποβλήθηκε σε δυο επεμβάσεις αντικατάστασης ισχίου, πέρασε μια ακόμη –παρολίγον μοιραία- πνευμονία και επέζησε, το 1997, από εγχείρηση αφαίρεσης καλοήθους όγκου από το κεφάλι.

Το 2004 αποκάλυψε ότι υπέφερε από καρδιακή ανεπάρκεια, ασθένεια που είχε ως συμπτώματα όπως η κόπωση, η δυσκολία στην αναπνοή και η σκολίωση, κάτι το οποίο επιβάρυνε ακόμη περισσότερο τη σπονδυλική της στήλη.

Επηρεασμένη από το θάνατο του Ροκ Χάτσον το 1985 από AIDS, η Τέιλορ δημιούργησε την ίδια χρονιά το Αμερικανικό Ίδρυμα για την Έρευνα του AIDS (AmFAR).

Το 2000 η βασίλισσα της Αγγλίας είχε αποδώσει την Ελίζαμπεθ Τέιλορ έναν τίτλο τιμής (dame).
Αφιέρωμα από τον Πολ Νιούμαν


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου